Η τυπάρα ο Hemingway το είχε καταλάβει 100 χρόνια πριν, όταν έζησε εδώ το 1924, ότι το Παρίσι είναι μια “κινητή γιορτή”. Αυτόν, που, μεταξύ άλλων, κάλυψε δύο παγκόσμιους πολέμους, ενεπλάκη στον ισπανικό εμφύλιο και επέζησε από δύο αεροπορικά ατυχήματα στην Αφρική, δεν μπορείς παρά να τον εμπιστευτείς. O συνδυασμός δε Παρίσι και Ολυμπιακοί Αγώνες, η κινητή γιορτή με την παγκόσμια γιορτή του αθλητισμού, είναι πολύ δυνατός.
Πάρτε από τον φούρνο της γειτονιάς σας ένα pain au chocolat και μια baguette, φορέστε αν έχετε κανένα béret και βάλτε και ένα ποτήρι vin blanc (η ρετσίνα μας κάνει). Δεν έχει σημασία που θα είστε ντυμένοι “γαλλικό στερεότυπο” μέσα στον καλοκαιρινό καύσωνα της Ελλάδας, ίσως ακόμα και έτσι να είστε πιο κοντά στο true Παρίσι σε σχέση με αυτή την περίεργη και πρωτόγνωρη πόλη που ζούμε αυτές τις μέρες.
Οι πέντε κύκλοι και όλα τα brands της διοργάνωσης είναι παντού γύρω μας.
Για να μην παρεξηγηθώ, απομένουν μόλις τέσσερις μέρες για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων και αν έβλεπα το Παρισάκι σε κανονικούς ρυθμούς, λίγο θα τρόμαζα. Οι πέντε κύκλοι και όλα τα brands της διοργάνωσης είναι παντού γύρω μας. Όπου και αν κοιτάξουμε, όλα προμηνύουν αυτά που έρχονται. Η πόλη είναι σχετικά άδεια, όπως κάθε καλοκαίρι με την μεγάλη έξοδο των Παριζιάνων στας εξοχάς, αλλά όσο πλησιάζουμε στους Αγώνες περιμένουμε εκθετική αύξηση τουριστών. Το παραδοσιακά χαοτικό μετρό έχει γίνει ακόμα πιο χαοτικό με πινακίδες, ανακοινωσούλες, βελάκια, εξόδους, ΚΑΙ για τους Ολυμπιακούς, πέρα από τις ήδη υπάρχουσες 16 γραμμές. Το σώζει λίγο το χρώμα, όπου βλέπεις ροζ αφορά στους ΟΑ.
Άλλο ένα σοκ ήταν ότι όπου και αν πήγαμε, οι Γάλλοι ήταν ευγενέστατοι. Φταίνε οι Ολυμπιακοί; Η νέα γενιά είναι καλύτερη και ξέρει και αγγλικά; Δεν έχω την απάντηση. Πάντως δεν είδαμε πουθενά το στερεότυπο της ξινίλας και του σοβινισμού. Félicitations!